|
|
|||
 Antonia Wilhelmina "Tonia" van Dongen [I74812], dochter van Johannes Hendricus van Dongen en Antonia Adriana Blom.Geboren 10 feb 1902 Raamsdonk, overleden 09 jun 1993 Raamsdonksveer, leeftijd 91 jaar. Woonplaats: Kadepad 5 I83 Raamsdonksveer
Gehuwd 04 feb 1943 Raamsdonk, leeftijd 40 jaar, bron: Akte, eigen code: 4 (20 jaar gehuwd) Huwelijks ID nr. 2 (22603) met:  Hendrikus Andreas "Drik" Zijlmans [I74813], leeftijd bij huwelijk 52 jaar, zoon van Bastiaan "Bas" Zijlmans en Maria Cornlia Vermeer.Alias: Drik van Basse, geboren 10 nov 1890 Raamsdonk, overleden 13 jan 1964 Breda, leeftijd 73 jaar. Woonplaats: Kadepad 5 I83 Raamsdonksveer 1e huwelijk met: Maria "Marie" van Dongen, 2e huwelijk met: Antonia Wilhelmina "Tonia" van Dongen Onderduikers aan het Kadepad 5 Het was in het jaar 1972, het jaar van de Olympische Spelen in München met het vreselijke drama waarbij een aantal Palestijnse guerrillastrijders van de "Zwarte September" de Israëlische ploeg gijzelden en er verschillende Joodse atleten werden vermoord. Mogelijk was dat de inleiding tot onderstaand verhaal. Want in datzelfde jaar, in het najaar kwam op een maandagavond, het was al donker bij café Berende, een onbekende man binnengewandeld. Cees en Hannie Berende hadden toen reeds een aantal jaren het café van vader Tinus Berende overgenomen Er waren nog wat mensen in het café aanwezig. Hannie Berende noemt de namen van Rinus, Piet, Huub en Koos. En die man begon te vertellen. Dat hij in de oorlog hier in de buurt op een zolder ondergedoken had gezeten. Samen met zijn Joodse zusje. Hij was toen een jaar of zestien. En dat ze hier een hele poos (een jaar of nog langer?) moesten verblijven, tot tegen de tijd van de bevrijding, dus tot najaar 1944. Het huis moest ergens hier in deze omgeving geweest zijn. Toen sprongen de tranen in zijn ogen. Hij zag en herkende door het raam, buiten het huis. Nabij de nok zag hij de twee rechtopstaande gemetselde stenen. Vroeger zat er een soort van kijkgaatje in, waardoor er toch nog wat zicht was op het buitengebeuren. Het bleek te gaan om een huis waar Drik Zijlmans, in de volksmond "Drik van Basse" genoemd, en zijn vrouw Tonia van Dongen woonden. Een huis op de Kadepad. Hij vertelde verder. Dat ze haast altijd op zolder moesten blijven. Alleen soms even naar beneden mochten als er geen visite was. Maar blij waren om toch een veilig onderkomen te hebben. Dat ze daarmee veel geluk hebben gehad, want de gehele rest van de familie had de oorlog niet overleefd. Hij en zijn zusje waren de enige overlevenden. Hoe is het mogelijk dat in de oorlog echt niemand van dit verhaal wist? Dat er geen Sandoelenaar hierover kon vertellen. Hoe kon het zo geheim blijven? Drik van Basse was nooit een verteller, hij was een rustig iemand, evenals zijn vrouw. Ze hadden ook geen kinderen die uit de school konden klappen. Vertelt door Hannie en Cees Berende (zomer 2017). Helaas weten zij de naam van deze man niet. | |||