Eigen code: Kerk, geboren ‎01 nov 1919 Geldrop, overleden ‎24 aug 1995 Rosmalen Tekst bidprentje:
"De weg is beter dan de herberg, maar reizen is ook afzien". Een uitspra ak van Jan. niet alleen kenmerkend voor zijn vakantie-besteding, maar oo k voor zijn levensweg.

Het verhaal van zijn levensreis vertelt vooral van zijn inzet voor de me nsen in de kerk van het bisdom 's-Hertogen-bosch. Zijn levensverhaal i s ook het verhaal van de ingrij-pende ontwikkelingen in de Nederlandse k erk sinds de veer-tiger jaren. Hij begon als kapelaan in Raamsdonk, verh uisde naar Waal-wijk en werd later godsdienstleraar in Helmond. Het wa s een tijd waarin hij zich gelukkig voelde en op zijn plaats. In de jare n van paus Johannes en het begin van het Vaticaanse Concilie werd hij me t name door collega's gestimuleerd tot een openheid voor nieuwe ontwikke lingen in de kerk en de samenleving.

Bisschop Bekkers benoemde hem op de priesteropleiding van het bisdom: he t Groot-seminarie te Haaren toen ook daar grote veranderingen zich aanko ndigden. Jan kreeg nu dc kans om de groeiende openheid uit te bouwen c n meer fundament te geven aan wat hij spontaan aanvoelde. In deze jare n leerde hij Jeanne kennen en trouwde met haar. 'In trouw aan mezelf e n mijn werk in de voorafgaande tijd, maakte ik samen niet haar een hee l nieuw levensontwerp', heeft hij eens geschreven. In dit nieuwe levenso ntwerp bleef de inzet voor de mensen in het bisdom, gelovigen én pries-t ers centraal staan. In de Bossche kerk die het Vaticaanse Concilie probe erde te verwerken was er grote behoefte aan mensen als hij, mensen die n ieuwe wegen durfde zoeken, trouw aan dc cnc weg van dc traditie. Hij wer d medewerker van het DPC, het Pastoraal Centrum van het bisdom. Zijn vel e talenten werden hier aangesproken en hij heeft ze in-gezet, met enthou siasme en met duidelijkheid, want hij was een man met overtuigingen waa r hij voor uit durfde te komen, ook al werd dat niet altijd in dank afge nomen. In de 15 jaar op het DPC heeft hij een grote bijdrage geleverd aa n de opbouw van een kerk waarin gelovigen mondig en zelf-bewust zijn e n het Evangelie eigentijds en authentiek probe-ren te beleven.

De tegenstellingen en de strijd in de kerk na het Concilie, de ingrepe n 'van buiten- en van bovenaf' zoals hij dat noemde, hebben hem veel pij n gedaan, zozeer was hij met de kerk verbonden. Maar hij wist daarbij we l onderscheid te maken tussen kerk-als-instelling en kerk-als-beweging-v an-gelovige-mensen. In dat laatste opzicht kon de kerk voor hem niet stu k en bleef hij solidair tot in zijn diepste vezels.

Na zijn pensionering kwam hij meer toe aan zichzelf en aan het zoeken va n de betekenis van zijn eigen geloof en de toe-komst van het christenzij n in deze moderne wereld. Samen met geestverwanten praatte en las hij ve el daarover. Hij bleef reizen en contacten onderhouden met zijn vriende n en zijn vroegere collega's. Meer dan eerst kon hij tijd besteden aan d e buurt. Het huis van Jan en Jeanne werd nog meer een zoete inval voor d e kinderen van de buurt, zij kwamen er graag, evenals hun ouders.

Jan heeft in zijn leven veel geleerd en overgedragen aan anderen. Zoal s we van een leraar en pastor mogen verwach-ten omvat zijn leven als geh eel een boodschap aan ons allen:

Die boodschap is samen te vatten in psalm 126. Deze werd gezongen hij zi jn huwelijk en bij zijn uitvaart: "Als God ons thuisbrengt uit onze ball ingschap, dat zal een droom zijn". Dit lied is als een tegenrefrein, ee n aanvulling op zijn eigen uitspraak over de herberg en de weg. De moeil ijkheden op zijn pad, de tegenslagen in zijn leven hebben hem niet afge- bracht van de vaste overtuiging: God zal ons thuisbrengen en al onze dro men tot voltooiing brengen. Zo hebben we afscheid van hem genomen, we mi ssen zijn vriendschap en alles waardoor we van hem konden houden, we bew aren zijn droom. ‎, 75 jaar, bron tekst: Bidprentje. Beroep: kapelaan / onderwijzer. Woonplaats: ‎01 jan 1949 Kerkstraat 4 C32 Raamsdonk, Inwonend op de pastorie