man‎Evert van Dijk‏‎ [I77372]‎, zoon van Guitje "Klazens" van Dijk en Evertje van der Kooi‏.
Geboren ‎08 apr 1872 Warffum, overleden ‎18 sep 1953 Ede‎, leeftijd 81 jaar. Beroep: hoofdmachinist rijkswaterstaat. Woonplaats: E205 Raamsdonk

Gehuwd ‎16 jan 1902 Hellevoetsluis, leeftijd 29 jaar, bron: Akte, eigen code: 2 (51 jaar gehuwd)
Huwelijks ID nr. 2 (24054)

met:

womanGrietje Cornelia van der Sloot‏‎ [I77373], leeftijd bij huwelijk 29 jaar, dochter van Leendert van der Sloot en Suzanna Adriana van 't Hof‏.
Geboren ‎25 dec 1872 Brouwershaven, overleden ‎15 okt 1957 Zierikzee‎, leeftijd 84 jaar
Kind:
1.
manGuido Evert "Guido" van Dijk‏‎ [I77371]
Eigen code: WOII, geboren ‎05 nov 1908 Raamsdonk om 16:30 uur E205‎, bron: Akte, eigen code: 200 (geboorteaangifte: Frans Adolf van Seters, 51 jaar, zoutzieder & Pieter Huibert Kommers, 51 jaar, aannemer, beide wonende te Raamsdonk), overleden ‎09 dec 1942 Rangoon door ziekte overleden ‎, leeftijd 34 jaar, begraven ‎12 dec 1942 Jakarta Nederlands ereveld Menteng Pulo . Woonplaats: Raamsdonk
Hij tekent voor militaire dienst bij het KNIL en vertrekt naar Nederlands-Indië, waar hij bij de Militaire Luchtvaart op de vliegbasis van Tjililitan wordt geplaatst.

Op 8 december 1941, een dag na de aanval op Pearl Harbor, verklaart de Nederlandse regering vanuit Londen Japan de oorlog. De Japanners grijpen dit aan om Nederlands-Indië binnen te vallen. Vanwege zijn natuurlijke oliebronnen en geostrategische ligging is de Nederlandse kolonie van wezenlijk belang geworden voor de Japanners om Oost-Azië te kunnen overheersen. Tegen deze achtergrond wordt Guido als vaandrig van de Militaire Luchtvaart ingezet bij de verdediging van de kolonie.

Na een veldtocht van drie maanden hebben de Japanners de belangrijkste strategische punten in de archipel ingenomen en landen begin maart 1942 op Java. Het KNIL, slecht voorbereid en uitgerust en ernstig gehinderd door besluiteloosheid aan de top, biedt nog weerstand, maar wordt op 8 maart in Bandoeng gedwongen tot capitulatie. Rond deze tijd wordt ook Guido krijgsgevangen genomen en samen met duizenden andere Nederlandse militairen afgevoerd naar de Javaanse kampen.

Midden augustus wordt Guido gedeporteerd naar het vasteland van Zuidoost-Azië, om als dwangarbeider te worden ingezet bij de aanleg van de Birma-spoorlijn. Via Singapore volgt eind oktober zeetransport naar Rangoon. De omstandigheden in de kampen en op de transportschepen zijn erbarmelijk slecht. De gevangenen staan bloot aan de willekeur en gewelddadige behandeling van de bewakers, worden met honderden tegelijk in de benauwde scheepsruimen ondergebracht en lijden onder het ernstige gebrek aan voedsel en medicijnen. Onder deze omstandigheden kunnen besmettelijke ziekten snel om zich heen grijpen.

Vermoedelijk bevindt Guido zich aan boord van de Tacoma Maru 1, waar onder de gevangenen hardnekkige bacillaire dysenterie heerst. In ieder geval wordt hij in ernstig verzwakte toestand de gevangenis van Rangoon binnengebracht. Door het gebrek aan adequate hulp bezwijkt hij daar op 9 december 1942, als een van de 220 slachtoffers van de uitbraak. Guido is 34 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats op het Nederlands ereveld Menteng Pulo in Jakarta.