Geboren ‎04 nov 1941 Hoorn, overleden ‎24 mrt 2009 Amsterdam‎, 67 jaar. Beroep: acteur / presentator / cabaretier. Woonplaats: Amsterdam
Brozius werd na de echtscheiding van zijn ouders in een rooms-katholie k weeshuis geplaatst. Na enkele jaren bij de nonnen kwam hij weer teru g bij zijn moeder, die een snackbar opende. Brozius werkte daar vanaf zi jn veertiende, nadat hij van school was gestuurd. Toen hij zestien was v erliet hij het ouderlijk huis en werkte op kermissen waar hij lootjes ve rkocht. Daarna vertrok hij naar Amsterdam, waar hij op de Kleinkunstacad emie lessen begon te volgen. Hij zat in de klas met onder anderen Rob d e Nijs en Ronny Bierman.

Na de academie werkte Brozius in cabaret- en musicalvoorstellingen, onde r andere De Kleine Parade (rol van Van Naeldwijck) van Wim Sonneveld e n No, No Nanette. In die tijd werkte hij met collega's als Joop Doderer , Jeroen Krabbé en Bueno de Mesquita. Samen met Krabbé werd hij bij he t grote publiek bekend dankzij het tv-programma Kort en Klein. In dezelf de periode nam hij een aantal platen op.

Brozius kreeg ook bekendheid als Aernout Koffij in de televisieserie Kun t u mij de weg naar Hamelen vertellen, mijnheer? In deze serie speelde e en groot aantal bekende acteurs uit die tijd, onder wie Rob de Nijs en L oeki Knol.Na Hamelen werd Brozius door Beppie Nooij jr. gevraagd als act eur voor het Amsterdams Volkstoneel en werd hij door Jan Keja uitgenodig d het kinderspelprogramma Ren je Rot te presenteren. Ook presenteerde hi j in die tijd het radioprogramma De tien om kindershow, waarin kindere n uit de zesde klas (de huidige groep 8) van de lagere school in een qui z vragen moesten beantwoorden, waarbij ze werden geassisteerd door hun o pa.

Eind jaren tachtig kwam Brozius in de problemen met de belastingdienst e n moest hij het grootste deel van zijn bezittingen verkopen, waaronder d rie huizen aan het Vondelpark in Amsterdam.

------------------------------------------
Horinees, vrijbuiter, clown, kleinkunstenaar, acteur en presentator
Martinus Gerardus Brozius werd als echte Horinees in het hartje van West frieslands hoofdstad geboren op 4 november 1941, toen de oorlogsellend e meer en meer toenam. Hij was de zoon van Mattheus Henricus Brozius e n Agaat Cornelia Jonker. Martin overleed te Amsterdam op 24 maart 2009 . Zijn vader was timmerman maar daar kon zijn gezin van vijf kinderen (M artin was de middelste en had maar één zusje) nauwelijks van worden onde rhouden. Ze woonden Achter op 't Zand (nr. 58). Daar kwam nog bij dat mo eder Brozius het in die oorlogsjaren niet bij hem uithield en tijdelij k ergens anders ging wonen. Het gezin verhuisde in 1945 mede daardoor na ar het huis van opa Brozius aan Het Achterom (nr. 9), vlak naast het zus tershuis (later St. Jozef-bejaardenhuis) waar de kinderen als een soor t half-wezen werden opgevangen en door de zusters (o.a. zuster Bonuslavi a) zowel werden verzorgd als (te) streng opgevoed. Gelukkig kwam moede r Brozius kort na de oorlog terug in het gezin, dat zich vestigde op he t Kerkplein (nr. 17). Inwonend bij het café van Tante Marie Brozius, d e rijke zus van Martins vader, waar ieder zijn of haar handen uit de mou wen moest steken.

Etaleur
Op de Jozefschool aan het Achterom bleek Martin goed te kunnen tekenen w aardoor hij het advies kreeg etaleur te worden. Bovendien hing hij graa g de clown uit om als kleintje een beetje opgewassen te zijn tegen de gr ote jongens. Vanaf zijn twaalfde jaar koesterde hij de wens een tweede T oon Hermans of Tom Manders, alias Dorus, te worden, maar voorlopig moes t hij patat schillen voor zijn moeder, die een snackbar was begonnen. Ma ar hij vermaakte de buurt met maskers en optochten. Het gezin verhuisd e met moeder in 1953 voor een korte periode naar de Mauritsstraat (nr. 5 ) in het Venenlaankwartier, terwijl vader apart ging wonen op De Ramen . Graag gingen ze terug naar de binnenstad: terwijl Martin naar de Mul o ging, kregen ze een woning haast vlak naast die school: Onder de Boomp jes (nr. 4). Martin haalde er meer geintjes uit -o.a. in de winter stiek em "Heden IJsvrij" op het bord geschreven vóór de klassen binnenkwamen , met een precies nagemaakte handtekening van het schoolhoofd, meester H oltkamp- dan dat hij tot leren kwam en na nog geen twee jaar probeerde h ij nog een tijdje de ambachtschool (uitgesproken als ABS, dan leek het o p HBS) net als zijn broers Ton en Piet. Maar op zijn vijftiende spijbeld e hij al zo vaak dat hij lootjes kon verkopen bij de kraam van Lamérus ( en daar aardig mee verdiende) en op zijn zestiende, niet meer schoolplic htig, een baantje aannam als etaleur bij V & D. Dat ging warempel aardi g goed: hij hield er een keurig getuigschrift aan over. Inmiddels was hi j niet alleen van school maar ook van huis weggelopen en op voorstel va n een in Amsterdam studerende vriend op het idee gekomen om in de echt e hoofdstad zijn geluk te gaan beproeven.

Kleinkunstakademie
Zijn nieuwe leven begon op de Amsterdamse kleinkunstakademie in 1957. Hi j mocht meedoen met 'De kleine Parade' van Wim Sonneveld en met 'No, no , Nanette' met Joop Doderer en Johan Kaart. Hij noemde deze laatste voor stelling liever 'No, no, Recettte' omdat de opbrengsten zeer gering ware n! Maar zijn grote succes kwam bij de televisie (daarvoor ontdekt door N ico Knapper): 'Oebele' in 1968, 'Kunt u mij de weg naar Hamelen vertelle n, meneer?' in 1972 -er volgden 45 afleveringen!- en 'Ren je rot' (tie n jaar lang, naar een Amerikaans idee) in 1975. En daartussendoor: 'De k leine Waarheid' en 'Kort en Klein', beide in 1970 en 'Een Zomerzotheid ' in 1972.

Algemeen bekend en zeer populair
In die jaren raakte Martin algemeen bekend en zeer populair. Hij was int ussen getrouwd met Maria Heinsius maar raakte verzeild in een scheiding . Rond 1970 waren zijn dochter Anoeska en zijn zoon Ramon geboren die, z oals toen gebruikelijk was, aan de moeder werden toegewezen.

Na 'Ren je Rot' raakte hij in relatie met Astrid Collé, die hem financie el ten onder deed gaan, al had hij intussen vier huizen in de buurt va n het Vondelpark bij elkaar verdiend. Het betrof de panden Schinkelstraa t 15, 17, 19 en 21. Hij woonde zelf op nr. 17 (vier verdiepingen) en ver huurde de rest, op de benedenverdieping van nr. 15 na, waar hij de buur t gratis fietsen liet stallen. De lokale stadsdeelraad nam de huizen i n 1990 over en Martin kreeg een huurhuis ter beschikking: Vaartstraat nr . 17. Daarbij speelde een ernstig conflict met de belastingdienst een ro l, omdat Martin totaal geen idee had van geldzaken en daar slachtoffer v an werd door alles aan zijn 'vriendin' over te laten. Hij verdiende no g wel wat door mee te doen met 'Medisch Centrum West' (1989) en 'Goede t ijden, slechte Tijden' (1990), maar Gladstones roken en suikerziekte ond ermijnden zijn gezondheid. Hij deed nog wat commercials en filmpjes, o.a . 'Terrorama' in 2001 (als hoerenloper), maar kreeg enkele hartinfarcten , terwijl zijn laatste vriendin, de cabaretière Dolly Vonk, ergens ander s woonde.
Hij overleed te Amsterdam in het ziekenhuis op 24 maart 2009. Naar zij n wens werd hij in Hoorn begraven: op het r.-k. kerkhof aan de Driebooml aan. Op zijn grafsteen staat 'kleinkunstenaar'.Een leven vol leven, waa r velen plezier aan hebben beleefd.