Alias: Jopie, eigen code: BN, geboren ‎14 jan 1952 Rotterdam‎, 72 jaar. Beroep: actrice / zangeres. Woonplaats: Wassenaar
In 2003 ontving Joke de Erasmusspel van de stad Rotterdam voor haar verd iensten op het gebied van cultuur.

Joke Bruijs komt uit een muzikale familie; haar vader Kees maakte deel u it van The Four Dutch Serenaders samen met Johnny Hoes. In 1966 trad zi j als zangeres toe tot de Rotterdamse popgroep The Spitfires (later Th e Nazz genoemd), maar zij nam daar in 1968 afscheid omdat zij op haar 15 e jaar in dienst was getreden bij het Vara-dansorkest. Zij zong vervolge ns ook voor radio-orkesten als de Skymasters en de Ramblers.

Bruijs stond al spoedig ook als zangeres en actrice in het theater, onde r andere in cabaretvoorstellingen met Jan Blaaser, Don Quishocking, Min i & Maxi en De Mounties, met wie zij onder meer speelde in de klucht Dri e in de pan. Zij speelde en zong ook in musicals als Kaat Mossel en Moo i Katendrecht. Van 2004 tot en met 2006 stond Bruijs samen met André va n Duin in diverse theaters met de André van Duin Jubileumshow (2004-2005 ) en de De Nieuwe André van Duin Show (2006).

In 1970 nam Bruijs deel aan het Nationaal Songfestival 1970 met het lied je Okido en werd vierde.

Toen was geluk heel gewoon
Joke Bruijs speelde samen met Gerard Cox in de serie Vreemde praktijken , waarin zich al het patroon van aftekende van de sjoemelende en zelfing enomen hoofdrolspeler die telkens het onderspit delft, en die wij late r opnieuw leerden kennen in de gedaante van Jaap Kooiman in de serie

Toen was geluk heel gewoon. Bruijs speelde hierin de rol van zijn eega N el Kooiman en samen beleefden zij in de geromantiseerde soberheid van d e jaren vijftig en zestig (en een klein beetje zeventig) alledaagse avon turen met het echtpaar dat bij hen in het portiek woonde, gespeeld doo r Sjoerd Pleijsier en Mouna Goeman Borgesius. De serie liep van 1994 to t 2009.

Goede tijden, slechte tijden
Tussen 2009 en 2011 speelde Bruijs mee in de soapserie Goede tijden, sle chte tijden als Maria de Jong. Maria is de in Canada woonachtige moede r van Rik de Jong (Ferri Somogyi) en Danny de Jong (Jan Kooijman). Bruij s nam de rol over van actrice Janine Veeren die het personage in 1996 e n 1997 vertolkte.

Eigen code: BN, geboren ‎06 mrt 1940 Rotterdam‎, 84 jaar. Beroep: zanger / acteur
Gerardus Antonius (Gerard) Cox is een Nederlands zanger, cabaretier, sce narioschrijver, acteur en regisseur.

Gerard Cox is een geboren en getogen Rotterdammer die begon als onderwij zer. Als vertolker van luisterliedjes in de stijl van Jaap Fischer verwi erf Cox rond 1960 enige bekendheid in Nederland en Vlaanderen. Hij maakt e toen ook al zijn eerste grammofoonplaatopnamen, zoals Jacqueline. In 1 962 werd hij afgewezen bij de toneelschool, maar speelde wel een klein e rol in het toneelstuk Blijde verwachting van het gezelschap Lily Bouwm eester. Later in de jaren 60 stond hij als cabaretier op de planken me t voorstellingen als Van de prins geen kwaad (1963), Moeilijk doen (1964 ) en Welvraat (1966).

In 1966 sloot Cox zich aan bij Lurelei, waar hij met Eric Herfst, Jasper ina de Jong, Rogier van Otterloo en Marjan Berk speelde. Op 28 oktober 1 966 kreeg hij een proces-verbaal wegens "opzettelijke belediging de Koni ng of de Koningin aangedaan", in zijn liedje Arme ouwe. Ook in 1968 leve rde Cox controversiële liedjes, waarvan God is niet dood voor de VPRO aa nleiding bleek een uitzending van het programma Geef 'm de ruimte af t e gelasten. Later dat jaar ging Cox samenwerken met Frans Halsema, in d e NV SPOT. Samen met Adèle Bloemendaal gingen ze op tournee met het prog ramma Met blijdschap geven wij kennis. Conny Stuart zou een jaar later d e rol van Bloemendaal overnemen. Zijn eerste rol op televisie was in 196 7 in de televisiefilm Luister naar dit leven als zanger.

Vanaf 1970 werkte Cox met onder anderen Gregor Frenkel Frank, Luc Lutz e n Frits Lambrechts in het KRO radioprogramma Cursief. Cox' conference Po lleke, over een gedrogeerde Vlaamse wielrenner, behoort inmiddels tot d e klassiekers.Hij zong het liedje Ajax is dood...! naar aanleiding van F eyenoords overwinning in de Europacup van 1970. Hij had later spijt va n zijn lied. Hij noemde het een "jeugdzonde", en: "Ik trapte daar veel m ensen mee op het hart." Daarbij werd het voor hem de eerste tijd moeilij k om nog op te treden in Amsterdam. Een andere controverse ontstond toe n hij de Amerikaanse president Richard Nixon een moordenaar noemde. He t weekblad Elsevier suggereerde op 23 oktober 1970 vervolging tegen Cox , omdat het een bevriend staatshoofd betrof.
De samenwerking met Frans Halsema werd in 1973 hervat met het programm a Wat je zegt dat ben je zelf. De bekendste onderdelen uit dit programm a waren de persiflages op toentertijd bekende radio- en televisieprogram ma's als Geen ja, geen nee, Voor een briefkaart op de eerste rang en Rad en maar. In datzelfde jaar scoorde Cox een hit met het nummer 't Is wee r voorbij die mooie zomer, wat hem op veel kritiek kwam te staan uit he t artistieke wereldje. Vooral Ivo de Wijs hekelde Cox' artistieke uitver koop.

Als acteur werd Cox in 1977 bekend, toen hij hoofdrolspeler was in de fi lm Het debuut van Nouchka van Brakel, met als tegenspeelster Marina de G raaf. In datzelfde jaar trouwde Cox met Joke Bruijs. In de jaren 80 en d aarna speelde Cox in diverse films en theaterproducties. Hieronder ware n rollen in Lieve jongens, De Vriendschap en de musical Fien. Tevens spe elde hij in de klucht "'n Moordstuk", waarin hij de schrijver Tom Brinkm an speelt.

In 1988 speelde hij in de comedyserie Drie recht, een averecht en van 19 89 tot 1992 in Vreemde praktijken samen met Joke Bruijs, van wie hij toe n al gescheiden was, een echtpaar. Van 1994 tot 2009 is Cox vooral beken d als scenarioschrijver en acteur in de 226 afleveringen tellende televi sieserie Toen was geluk heel gewoon, waarin hij samen met Sjoerd Pleijsi er en weer met Joke Bruijs een echtpaar speelde, echter een ander echtpa ar dan in de voorgaande series. In de serie 't Schaep met de 5 pooten (2 006) speelt hij een gastrol als Meneer Wegenwijs.
In 2008 speelt hij de rol van kroegeigenaar in de bioscoopfilm "Sinterkl aas en het Geheim van het Grote Boek" van regisseur Martijn van Nellesti jn.
Daarnaast is hij bekend van reclamefilmpjes voor zoutjesfabrikant Duyvis .

Cox is tevens columnist in De Oud-Rotterdammer en de Feyenoord Krant. I n de laatste noemt hij zichzelf een 'grijze muis op de tribune', en heke lt hij de 'vermokuming' van media als de Volkskrant en de omroepen in Hi lversum.
Ook is Cox de vaste regisseur van Het Echt Rotterdams Theater, de theate rgroep van zijn Toen was geluk heel gewoon-collega Paul van Soest. Het E cht Rotterdams Theater brengt onder regie van Gerard Cox komedies met ee n Rotterdamse inslag. Op de digitale televisiezender Best 24 was januar i 2012 Gerard Cox themamaand. Ook speelde hij in 2012 een gastrol in d e Nederlandse versie van The Golden Girls.

Cox won in 2015 de Radio 5 Nostalgia Oeuvreprijs.