Alias: Johnny Jordaan, eigen code: BN, geboren ‎07 feb 1924 Amsterdam, overleden ‎08 jan 1989 Amsterdam‎, 64 jaar, begraven ‎ Amsterdam Vredenhof. Beroep: zanger. Woonplaats: Amsterdam
Nederlands zanger en vertolker van het levenslied. Hij is bekend geworde n door zijn liederen over Amsterdam en in het bijzonder over de Amsterda mse Jordaan.

Jordaan zong vanaf zijn 8e jaar, samen met zijn neef Carel Verbrugge (Wi lly Alberti) op straat en in cafés liederen om geld voor zijn familie bi j elkaar te sprokkelen.
Op 9-jarige leeftijd verloor hij een oog in een stoeipartij met Verbrugg e.De naam Johnny Jordaan gebruikte hij vanaf zijn 14e, toen hij in zij n vrije tijd (hij werkte in verschillende baantjes) in cafés bleef zinge n.

Na de oorlog kreeg hij een baan als zingende kelner in het Amsterdamse c afé De Kuil.
De dood van zijn moeder in 1952 bezorgde hem naast veel verdriet waarsch ijnlijk ook zijn eerste lichte hersenbloeding.

In 1955 won hij een wedstrijd die platenmaatschappij Bovema in samenwerk ing met Louis Noiret had uitgeschreven om de Beste Stemmen van de Jordaa n te vinden. Hij bracht zijn eerste single uit, De Parel van de Jordaa n met op de B-kant Bij ons in de Jordaan (composities van Louis Noiret) . De liedjes werden gespeeld in een radioprogramma van de AVRO. De singl e verbrak alle records en hij was opeens een nationale beroemdheid. Hi j bracht in de jaren daarna ook nog een aantal singles uit, die allemaa l erg succesvol bleken, alhoewel hij pas na 1961 ook door andere omroepe n dan de AVRO werd gedraaid. Daarvoor werd hij door de andere omroepvere nigingen geboycot. De VARA vond zijn repertoire ordinair en ongeschikt v oor de PvdA-stemmende arbeider.

Door slecht financieel beheer kwam hij op zwart zaad te zitten. In 196 2 opende hij met zijn goede vriendin Tante Leen een café in de Bataviere nstraat te Rotterdam, dat aanvankelijk goed liep, maar hij moest deze za ak uiteindelijk door belastingschulden sluiten. Hij vertrok naar Antwerp en om ook daar een café te beginnen, maar zijn heimwee was te sterk en i n 1968 zorgde Tante Leen ervoor dat hij terug kon komen naar Amsterdam . De platenmaatschappij betaalde zijn belastingschuld. Harry de Groot sc hreef een nieuw lied voor hem, ân Pikketanussie, en zijn muziek bleek op nieuw populair. Hij toerde ook in Australië en Nieuw-Zeeland.

Hoewel Johnny al in 1943 met Jannetje "Totty" de Graaff getrouwd was e n ze samen een dochter kregen, was Johnny een groot deel van zijn leve n door het verdringen van zijn gevoelens jegens mannen in wezen diep ong elukkig. Na een affaire met een man probeerde hij zelfmoord te plegen do or uit een rijdende auto te springen. Pas na zijn coming-out in de lat e jaren 60, zijn scheiding en de ontmoeting met zijn latere levenspartne r Ton Slierendrecht, met wie hij 31 jaar samenwoonde, ging het althans p sychisch stukken beter met hem. De contacten met zijn dochter Willeke zi jn altijd goed geweest.

In 1970 liet zijn toch al mindere gezondheid het verder afweten; in kort e tijd kreeg hij een lichte hersenbloeding en een aantal hartinfarcten . Uiteindelijk nam hij in 1972 afscheid van het publiek met een televisi eshow met Tante Leen, Willy Alberti, Ramses Shaffy, Zwarte Riek, Harry d e Groot en tekstschrijver Pi Veriss.
Aan het eind zong hij het afscheidslied: Bedankt Lieve Mensen.

Incidenteel bleef de Stem van de Jordaan daarna nog optreden. Eind 198 8 kreeg hij opnieuw een hersenbloeding, en op 8 januari 1989 overleed hi j op 64-jarige leeftijd.
Op de begraafplaats Vredenhof werd hij bijgezet in het graf waar ook zij n moeder, grootmoeder en schoonmoeder rusten.