Alias: het Slangenmens, eigen code: BN, geboren ‎03 jul 1947 Amsterdam, overleden ‎24 jan 2020 Oostzaan‎, 72 jaar. Beroep: voetballer
Nederlands profvoetballer, die tijdens zijn carrière voor onder meer Clu b Brugge en RSC Anderlecht uitkwam.

Rensenbrink werd in België in 1973 topschutter. Drie jaar later won hi j de Gouden Schoen. De Nederlandse linksbuiten viel vooral op door zij n onnavolgbare dribbels, snelheid en fluwelen techniek. Dat leverde he m destijds de bijnaam "het slangenmens" op. Als speler van Anderlecht ve roverde hij onder meer de Europacup II en de UEFA Super Cup.

In zowel 1974 als in 1978 bereikte Rensenbrink met Oranje de finale va n het WK. Nederland verloor toen van respectievelijk West-Duitsland en A rgentinië. In de finale tegen Argentinië raakte Rensenbrink in de extr a tijd, bij een 1-1 stand, de paal.

In januari 2020 stierf Rensenbrink aan de gevolgen van de spierziekte PS MA.
DWS
Rob Rensenbrink begon zijn voetbalcarrière in 1965 bij DWS, toen na Aja x de grootste club uit de Nederlandse hoofdstad. DWS won het jaar daarvo or, in 1964, het Nederlands kampioenschap voetbal. Rensenbrink werd er m eteen een vaste waarde in het eerste elftal, maar het was pas in zijn de rde seizoen dat hij regelmatig de weg naar het doel vond. Rensenbrink sc oorde in zijn derde seizoen tien keer en werd door bondscoach Georg Kess ler voor de eerste maal geselecteerd voor de nationale ploeg.
Door zijn opvallende prestaties bij DWS toonden heel wat clubs interess e in Rensenbrink. Ajax leek een logische stap hogerop, maar omdat daar P iet Keizer op de positie van linksbuiten speelde, was het vooral Feyenoo rd dat kans maakte om Rensenbrink aan te trekken. Nochtans had Feyenoor d toen, met clublegende Coen Moulijn, ook al een sterke linksbuiten in h uis. Er waren contacten tussen Feyenoord en Rensenbrink, maar een transf er kwam er nooit.

Club Brugge
In 1969 verhuisde de Nederlandse trainer Frans de Munck naar Club Brugge . In zijn zog volgden zijn landgenoten Rob Rensenbrink en Henk Houwaart . Club Brugge betaalde toen 450.000 gulden (zo'n ? 204.000) voor de link sbuiten. Bij blauw-zwart werd Rensenbrink in die dagen een ploegmaat va n onder meer Pierre Carteus, Raoul Lambert, Fons Bastijns en Erwin Vande ndaele. In zijn eerste seizoen veroverde hij met Club de Beker van Belgi ë.
Het is in Brugge dat Rensenbrink de bijnaam 'slang' of 'slangenmens' kre eg. De Hongaarse coach Lajos Baróti gaf hem die bijnaam na een wedstrij d van Club Brugge tegen jpest FC.

RSC Anderlecht
Constant Vanden Stock maakte eind jaren 60 deel uit van het bestuur va n Club Brugge. Hij verliet de club in 1971 en werd vervolgens voorzitte r van RSC Anderlecht. Vanden Stock kende Rensenbrink goed en wilde de Ne derlandse dribbelaar mee naar Brussel lokken. Rensenbrink tekende bij An derlecht, dat in ruil Wilfried Puis en Johnny Velkeneers aan Club Brugg e afstond. In Anderlecht werd Rensenbrink opnieuw verenigd met trainer K essler.
Bij paars-wit vond Rensenbrink in de loop der jaren heel wat landgenote n terug. In eerste instantie waren er Jan Mulder, Jan Ruiter, Leen Barth , later ook Arie Haan, Peter Ressel en Ronny van Poucke. De Nederlands e inbreng had succes in Anderlecht. De club won in 1972 meteen de landst itel en Beker. Een seizoen later werd het teleurstellend zesde, maar wo n het wel opnieuw de Beker.
Midden jaren 70 groeide Rensenbrink uit tot de nieuwe ster van het elfta l. Zijn dribbels maakten hem populair bij de supporters, hoewel ze doo r tegenstanders vaak bestraft werden met zware tackles. De linksbuiten w erd in 1973 topschutter en trad zo in de voetsporen van zijn landgenoo t Jan Mulder. Maar ook als uitblinker kreeg Rensenbrink kritiek. Voetbal critici meenden dat Rensenbrink zich niet kon opladen voor wedstrijden t egen zogenaamde kleinere ploegen als bijvoorbeeld Beringen FC en enkel t ot het uiterste ging in topwedstrijden. Zelf ontkende hij dit. Trainer R aymond Goethals verwoordde het als volgt: "Voor galawedstrijden trok Rob bie zijn smoking aan."

Europees succes
Dat Rensenbrink in topwedstrijden goed voor de dag kwam, legde Anderlech t geen windeieren. In 1976 bereikte hij met paars-wit voor het eerst d e finale van de Europacup II. Paars-wit kwam in die finale 0-1 achter te gen West Ham United, maar won uiteindelijk met 4-2 na onder meer twee do elpunten van Rensenbrink. Enkele maanden later draaide de Nederlander ti jdens de UEFA Super Cup zijn bewaker Hans-Georg Schwarzenbeck dol. Ander lecht had de heenwedstrijd met 2-1 verloren, maar maakte in de terugweds trijd Bayern München met 4-1 in. Rensenbrink scoorde opnieuw twee keer . Wat later werd hij in België voor zijn prestaties beloond met de Goude n Schoen.
Een jaar later bereikte Anderlecht voor de tweede keer op rij de final e van de Europacup II, maar ditmaal verloor de club met 2-0 van HSV. I n 1978 loodste Goethals paars-wit naar een derde finale op rij. Tegensta nder Austria Wien werd toen met 4-0 ingeblikt. Rensenbrink scoorde twe e keer en mocht na afloop als aanvoerder de Europacup in ontvangst nemen . In december van dat jaar nam Anderlecht het voor de UEFA Super Cup o p tegen Liverpool FC. Het won in eigen huis met 3-1 en kon in Engeland d e schade beperken. Anderlecht won zo voor de tweede keer de Super Cup.Vo orbereiding seizoen 1978/1979: 20-8-1978: Amsterdam-703-toernooi: final e Ajax Amsterdam-Anderlecht Brussel 2-2 n.v.. Links Anderlecht-aanvoerde r Rob Rensenbrink terug in zijn geboorteregio Amsterdam-Noord/Oostzaan , rechts Ajax-aanvoerder Ruud Krol.

Portland en Toulouse
In 1980 verliet Rensenbrink het Astridpark. De 32-jarige Nederlander tro k naar de Verenigde Staten en sloot zich aan bij Portland Timbers, toe n een club uit de North American Soccer League. In die dagen verhuisde n veel voetballers in de winter van hun carrière naar Amerika, waar he t toen vaak financieel aantrekkelijker was dan in Europa. Ook Johan Crui jff, Johan Neeskens, Pelé, Juan Lozano, Wim Jansen, Lex Schoenmaker, Le o van Veen, Guus Hiddink en Dick Advocaat hebben een tijdje in Amerika g evoetbald. Rinus Michels en Cor van der Hart waren van 1978 tot 1980 tra iner in de U.S.A..
Rensenbrink bleef zoals de meeste Europese spelers niet lang in de Veren igde Staten. In 1981 keerde hij terug naar Europa. Hij belandde bij de F ranse tweedeklasser Toulouse FC, waar zijn goede vriend en ex-ploegmaa t Gilbert Van Binst speelde. Maar omwille van een zware blessure werd zi jn contract bij de Franse club voortijdig verbroken. Nadien keerde hij t erug naar Nederland. Hij voetbalde nog een tijdje op amateurniveau voo r zijn ex-club OSV en werd er nadien zelfs nog even hoofdtrainer.

International
In mei 1968 debuteerde Rensenbrink bij Oranje. Zijn eerste interland von d plaats in Amsterdam op 30 mei, toen ook middenvelder Wim van Hanegem ( Xerxes) zijn debuut maakte voor Oranje. Nederland speelde toen met 0-0 g elijk tegen Schotland. Het was toenmalig bondscoach Georg Kessler die he m voor het eerst selecteerde. Rensenbrink maakte deel uit van een sterk e generatie bestaande uit onder anderen Johan Cruijff, Ruud Krol, Arie H aan, Johan Neeskens, John Rep en Willem van Hanegem. Nederland bereikt e de finale van het WK 1974 in München, maar verloor toen met 1-2 van We st-Duitsland. Rensenbrink werd in de rust vervangen door René van de Ker khof.
Twee jaar later nam hij met Oranje deel aan het EK in Joegoslavië. Neder land werd in de halve finale uitgeschakeld door Tsjecho-Slowakije (3-1) , waarna het in de troostfinale met 2-3 uit won van het gastland Joegosl avië en dus als 3de eindigde op het EK 1976 (juni 1976).
In juni 1978 nam Rensenbrink voor de laatste maal deel aan een groot lan dentoernooi. Nederland startte als een van de favorieten aan het WK in A rgentinië, ondanks de afwezigheid van aanvoerder Johan Cruijff. Rensenbr ink werd op het toernooi een van de uitblinkers en maakte makkelijk doel punten. Tegen Iran scoorde hij zelfs een hattrick. In de finale stond ga stland Argentinië op het programma. Na een spannende wedstrijd stond he t 1-1 toen Rensenbrink na bijna 90 minuten, na een lange pass van liber o en aanvoerder Ruud Krol, de bal tegen de paal trapte. Hierdoor bleef h et 1-1 en kwamen er verlengingen. In die verlengingen scoorde Mario Kemp es, die daardoor zijn totaal op zes doelpunten bracht en topschutter va n het WK werd. Nederland verloor voor de tweede keer op rij een WK-final e (met 3-1 ditmaal). Als Rensenbrink had gescoord, dan had Nederland ver moedelijk de wereldtitel veroverd en was hij zelf topschutter geworden.
Zijn laatste interland dateert van 2 mei 1979. Oranje kwam toen uit tege n Polen en verloor in Polen met 2-0.

Tegen de paal
Rob Rensenbrink voorspelde dat hij tot aan zijn dood aan die bal tegen d e paal zou worden herinnerd. Bij zijn overlijden in 2020 werd er inderda ad veel aandacht aan besteed. Niet alleen in Nederland, maar ook in Belg ië, waar men hem vooral van hoogtepunten bij Anderlecht kende. Rensenbri nk beschouwde het vlak na de wedstrijd als een enorme kans. 'Normaal ges proken is dat een doelpunt', zei hij toen zelf. 'Ik dacht in een flits : de titel is binnen.' In zijn biografie die in 2017 verscheen beweert h ij vrijwel het tegenovergestelde. 'Ik blijf erbij, het was geen echte ka ns. Ik kreeg mijn voet nog tegen de bal en raakte de paal. Meer kon ik n iet doen.' Dat Nederland in diezelfde finale twee grotere kansen kreeg , namelijk een kopbal van Johnny Rep in de vijfde minuut en een schot va n Rob Rensenbrink tegen het been van doelman Fillol in de slotminuten va n de eerste helft, heeft veel minder aandacht gekregen.