Geboren Kampen, gedoopt ‎04 nov 1748 Kampen (pasoorskerk), overleden ‎24 aug 1832 Emmeloord‎, leeftijd ongeveer 83 jaar, begraven ‎27 aug 1832 Emmeloord (RK kerkhof Schokland)

Geboren ‎05 apr 1742 Emmeloord, gedoopt ‎10 apr 1742 Ens (Schokland), overleden ‎18 nov 1792 Emmeloord (Schokland)‎, leeftijd 50 jaar, begraven ‎20 nov 1792 Emmeloord (Schokland). Beroep: visscher
Pastoor Doorenweerd vindt zijn huishouding 'onkristelijk en daardoor ongelukkig.'
Bruijn is niet christelijk opgevoed omdat zijn vader gereformeerd was. Daardoor is hij pas vanaf zijn 20e in het geloof onderwezen.
Bovendien is hij (met zijn broer Cornelis) meestal het laatst in de kerk en het eerst eruit. Meestal staan ze dan bij de deur, zonder boek, zonder rozenkrans, gapen en geeuwen en gedragen zich zeer oneerbiedig.
Zijn kinderen Jan en Lijsje leven in ontucht.

Op zeker moment is er een schip verongelukt. Bruijn redt er met zijn kinderen veel spullen uit, maar gaat niet eerlijk om met deze zaak. Daarna koopt hij de schout om, 'dat hij zijn pligt niet doen en zwijgen zoude'.
'Zoo veel kwaad bleef niet ongestraft': Bruijn krijgt een ernstige ziekte die meer dan twintig weken duurt.
Hij belooft beterschap, maar dat duurt nauwelijks langer dan zijn ziekte. Hij huurt een gereformeerde knecht. De visserij van hem en zijn broer gaat zo achteruit dat zij met armoede bedreigd worden.
Cornelis en zijn vrouw krijgen een dodelijke ziekte.
In de nacht van 19 op 20 oktober 1800 gaat er iets mis met het turfvuur aan boord van Bruins schuit. Zijn 14-jarige zoon Albertus en een 20-jarige knecht liggen te slapen, terwijl het vooronder zich vult met de damp van het turfvuur. Ze stikken.
Vervolgens wordt ook nog eens het hele gezin van Bruijn ziek, drie of vier tegelijk.
Daarna krijgt zijn vrouw, Berendina, 'een verschrikkelijk gezwel onder den arm' (Het Schokker Erf 47). [Bron: "Het product Nico Kwakman", Alice Garritsen 2008]