|
|
|||
 Leonardus van Herpt [I50477]Geboren 14 mei 1855 Herpt, overleden 07 aug 1922 Herpt, leeftijd 67 jaar. Beroep: landbouwer. Woonplaats: Herptsestraat 5a Herpt
Gehuwd 07 jul 1890 Herpt, leeftijd 35 jaar (32 jaar gehuwd) Huwelijks ID nr. 1 (15576) met:  Maria Cornelia de Wilt [I50478], leeftijd bij huwelijk 31 jaar, dochter van Petrus "Pierre" de Wilt en Hendrika Scheepens.Geboren 22 apr 1859 Herpt, overleden 01 okt 1952 Horn, leeftijd 93 jaar. Woonplaats: Herptsestraat 5a Herpt
Kind:
1.
Leonardus Emanuel Josephus "Leo" van Herpt [I46006]Eigen code: kerk, geboren 25 dec 1898 Herpt, bron: Akte, eigen code: 13, overleden 28 aug 1970 Raamsdonk, leeftijd 71 jaar, begraven 01 sep 1970 Raamsdonk St. Bavo. Beroep: pastoor. Woonplaats: Kerkstraat 4 C32 Raamsdonk ((VANAF 1944)) Pastoor van Raamsdonk, deken van Geertruidenberg, Ridder in de Orde van Oranje Nassau. Priester gewijd op 14 juni 1924. Was kapelaan te Nuland, Nijmegen en Eindhoven. Leo was een markante herder gevonden die al heel snel waardering en vertrouwen van de plaatselijke bevolking verkreeg. Hij werd benoemd in augustus 1944. In dat najaar kwam Raamsdonk in de vuurlinie te liggen tussen het terugtrekkende Duitse leger en de oprukkende geallieerde troepen. Veel mensen moesten hun huizen ontvluchten en een groot deel daarvan belandde in de kelders van Leo's pastorie. Omdat dit meerdere keren gebeurde en de vluchtelingen doorgaans honger hadden waren zijn kelders vlug leeg gegeten. Pastoor Leo was dom noch bang. Toen de terugtrekkende Duitsers de toren van zijn Bavokerk op wilden blazen greep hij in en stapte op de soldaten af diemet explosievende kerk binnengingen. Hij liet zich niet uit het veld slaan door hun barse bevelen en bedreigingen. Na enkele vergeefse pogingen wist hij de soldaten ervan te overtuigen dat ze bezig waren een opdracht uit te voeren voor Duitsland, een land dat ook hun thuisland, Elzas-Lotharingen, op dezelfde wijze bezette als Nederland. Hij had aan hun tongval opgemerkt dat ze daar vandaan kwamen. De soldaten bleken daar gevoelig voor en de kerk was gered! Hij was een natuurliefhebber en ging met zijn bescheiden jachtje dikwijls naar de Biesbosch. Dan nam hij graag andere mensen mee en als leden van de scouting waren wij meermaals zijn gasten. Dan de jaren zestig, Vaticaans concilie, vernieuwing en oecumene. Met name op dit laatste gebied wist pastoor Leo de neuzen van zijn parochianen in een klap naar de juiste oecumenische kant te richten. Door samen met de dominee de uitvaartdienst van zijn protestante overbuurman Jan Blom te verzorgen leek hij daarmee op een niet mis te verstane manier te zeggen: " Kijk beste parochianen, zo gaan we met onze protestante medechristenen om!" | |||