Geboren ‎18 jan 1795 Sint Petersburg, overleden ‎01 mrt 1865 Den Haag‎, 70 jaar

Alias: Willem II der Nederlanden, gedoopt ‎06 dec 1792 Den Haag, overleden ‎17 mrt 1849 Tilburg‎, ongeveer 56 jaar. Beroep: koning der Nederlanden / groothertog van Luxemburg / hertog van Limburg
Zijn ouders waren de latere koning Willem I der Nederlanden en Wilhelmin a van Pruisen. Zijn grootvaders waren de heersende stadhouder Willem V e n de Pruisische koning Frederik Willem II van Pruisen. Hij had een jonge re broer: Frederik (1797-1881), en twee jongere zusters: Paulina (1800-1 806) en Marianne (1810-1883). Na de uitroeping van de Bataafse Republie k in januari 1795 vluchtte de gehele stadhouderlijke familie, waaronde r de toen tweejarige Willem naar Engeland. Vanaf 1797 verbleef Willem sa men met zijn ouders aan het hof van de koning van Pruisen in Berlijn. Hi er werd hij van 1803 tot 1809 opgeleid aan de militaire academie. Een va n de leraren verbonden aan deze academie was Carl von Clausewitz. Wille m raakte hier goed bevriend met de Pruisische prinsen.

Vanaf 1809 tot 1811 studeerde hij in Oxford. In deze periode maakte hi j in gezelschap van zijn gouverneur de Constant Rebecque twee lange reiz en. Eerst door het zuidwesten van Engeland, later een reis van ruim vie r maanden door het noorden van Engeland, Schotland en Ierland. Daarna di ende hij op het Iberisch schiereiland drie jaar lang in het Engelse lege r als een van de aides-de camp van Arthur Wellesley, de bevelhebber va n het Engelse expeditieleger op het Iberisch schiereiland. Hier maakte h ij in 1812 onder andere de zeer bloedige bestorming van het fort van Bad ajoz en de succesvolle Slag bij Salamanca mee. Hij ontsnapte meermalen m aar nipt aan de dood. De reden dat zijn vader zulke ongebruikelijk grot e risico's met het leven van de troonopvolger nam, was gelegen in het fe it dat Willem de laatste troefkaart was, waar de Oranje-dynastie nog ove r kon beschikken in een poging om weer een vooraanstaande rol op het Eur opees toneel te gaan spelen. Het plan was om Willem te laten trouwen me t de Engelse kroonprinses Charlotte.

Nadat zijn vader in november 1813 met Engelse steun (met name van de min ister van buitenlandse zaken Castlereagh) soeverein vorst van de Nederla nden was geworden, zette Willem enige weken later voet op Nederlandse bo dem. Toen zijn vader zich in 1815 in de aanloop naar de Slag bij Waterlo o uitriep tot koning van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden werd Wi llem officieel troonopvolger. In die periode was hij tot de komst van We llesley (sinds 1814 ook bekend als de hertog van Wellington) opperbevelh ebber van de aanwezige geallieerde Engelse, Nederlandse, Belgische en Du itse troepen. Zijn rol, met name in de voorbereiding op de Slag bij Quat re-Bras was cruciaal. Hij zag de strategische waarde van Quatre-Bras e n had van tevoren goede afspraken gemaakt met de generaals de Constant R ebecque (zijn vroegere gouverneur) en de Perponcher over hoe te handele n in het geval van een Franse aanval langs deze route. Vooral daardoor w ist zijn leger van Belgische, Nederlandse, Duitse en Engelse troepen hie r onverwachts stand te houden tegen een Franse overmacht onder maarschal k Ney. Zonder dit succes was er geen Slag bij Waterloo geweest. In de Sl ag bij Waterloo raakte Willem II zwaar gewond aan zijn schouder. De res t van zijn leven werd hij zowel in binnen- als buitenland gezien als ee n van de grote helden die Napoleon definitief hadden verslagen.

Nadat zijn vader in november 1813 met Engelse steun (met name van de min ister van buitenlandse zaken Castlereagh) soeverein vorst van de Nederla nden was geworden, zette Willem enige weken later voet op Nederlandse bo dem. Toen zijn vader zich in 1815 in de aanloop naar de Slag bij Waterlo o uitriep tot koning van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden werd Wi llem officieel troonopvolger. In die periode was hij tot de komst van We llesley (sinds 1814 ook bekend als de hertog van Wellington) opperbevelh ebber van de aanwezige geallieerde Engelse, Nederlandse, Belgische en Du itse troepen. Zijn rol, met name in de voorbereiding op de Slag bij Quat re-Bras was cruciaal. Hij zag de strategische waarde van Quatre-Bras e n had van tevoren goede afspraken gemaakt met de generaals de Constant R ebecque (zijn vroegere gouverneur) en de Perponcher over hoe te handele n in het geval van een Franse aanval langs deze route. Vooral daardoor w ist zijn leger van Belgische, Nederlandse, Duitse en Engelse troepen hie r onverwachts stand te houden tegen een Franse overmacht onder maarschal k Ney. Zonder dit succes was er geen Slag bij Waterloo geweest. In de Sl ag bij Waterloo raakte Willem II zwaar gewond aan zijn schouder. De res t van zijn leven werd hij zowel in binnen- als buitenland gezien als ee n van de grote helden die Napoleon definitief hadden verslagen.

Van december 1813 tot in mei 1814 was Willem verloofd met de Britse kroo nprinses Charlotte Augusta, dochter van de latere koning George IV. Zi j verbrak de verloving en huwde uiteindelijk met Leopold van Saksen-Cobu rg, de latere koning Leopold I van België. Willem II trad op 21 februar i 1816 in het huwelijk met Anna Paulowna, een dochter van tsaar Paul I v an Rusland.