|
|
|||
 Elisabeth Dorothea "Elly" Driessen [I63194], dochter van Gerrit "Geb" Driessen en Cornelia "Corry" van oosten.Alias: Liebeth List, eigen code: BN, geboren 12 dec 1941 Bandung (West Java Indonsië), overleden 25 mrt 2020 Soest Liesbeth leed aan een vorm van dementie, als gevolg van hersenletsel uit het verleden waardoor littekenweefsel ontstond., leeftijd 78 jaar. Beroep: chansonničre / actrice. Woonplaats: Vlieland - Hotel Pension Golfzang van Jaap en Marie List, oprichters va. n Hotel Pension Golfzang op Vlieland. . . Over dochter Liesbeth; Elisabeth Dorothea (Driessen) List, geboren op vr. ijdag 12 december 1941. . . Elisabeth Dorothea Driessen is in Bandoeng, Nederlands Indië geboren.. De eerste levensjaren heeft ze doorgebracht in een Jappenkamp (Japanse i. nterneringskamp Banjoebiroe 10 in Ambarawa op Midden-Java) samen met haa. r moeder.. Vader werd te werk gesteld in ondergrondse mijnen in de nabijheid van To. kio. Dit heeft hij overleefd.. Haar moeder heeft korte tijd na de bevrijding uit het Jappenkamp zelfmoo. rd gepleegd. . . Na de oorlog kwam ze samen met haar vader terug naar Nederland. Haar vad. er heeft daar een nieuwe relatie gekregen en is daarna opnieuw gehuwd.. De verstandhouding tussen Elisabeth en haar nieuwe (stief) moeder was sl. echt. Elisabeth werd toen uit huis geplaatst. . . Na een "vakantie" op Vlieland hoorden vader en stiefmoeder dat er een ge. zin was die wel een kindje wou adopteren.Zo bleef ze op zevenjarige leef. tijd achter bij Jaap en Marie List.Op achttienjarige leeftijd vertrok Li. esbeth naar Amsterdam.En is daar succesvol een carričre als zangeres beg. onnen. Toen Elly 1 jaar was werd haar vader te werk gesteld in de ondergrondse mijnen en kwam ze samen met haar moeder in een Jappenkamp, een plek waar velen hun leven verloren, of ze nu daadwerkelijk stierven of niet. Want in de Jappenkampen van Nederlands-Indië heerste de ontmenselijking. Dat lot trof ook haar moeder, die vier jaar lang alle vernederingen slikte om haar dochter te laten overleven. Maar enkele weken na de bevrijding en de hereniging met haar man pleegde ze zelfmoord. Toen haar kind in veiligheid was, zag ze geen reden van bestaan meer. Met haar vader kwam ze terug naar Nederland, waar hij hertrouwde. Het klikte niet tussen Elly en haar stiefmoeder, die eveneens een kampverleden had. Tot haar zevende jaar slingerde ze heen en weer tussen de liefde van haar vader en de afkeer van haar stiefmoeder en werd ze uit huis geplaatst. Aanvankelijk kwam ze terecht in een weeshuis. Nadat daar gebleken was dat haar vader nog leefde, moest ze dit huis verlaten en werd ze ondergebracht bij betaalde ouders in Alkmaar. In 1948 kwam aan deze situatie een eind toen haar stiefmoeder tijdens een vakantie op Vlieland hoorde dat een bewoonster van het eiland graag een kind wilde adopteren. Elly Driessen bleef achter op Vlieland. Ze kreeg de achternaam van haar pleegouders en ook haar voornaam veranderde. Elly Driessen groeide op als Liesbeth List. Haar pleegouders runden een hotel en later werd vader List Vuurtorenwachter. In dit gezin heeft Liesbeth een gelukkige tijd meegemaakt. Als kind hield Liesbeth List zich al bezig met literatuur, kunst en muziek. Op achttienjarige leeftijd vertrok ze naar Amsterdam om daar een opleiding aan de modevakschool te volgen en om geld te verdienden werd ze secretaresse op een architectenbureau. In haar vrije tijd kreeg ze zangles van de legendarische pedagoge Bep Ogterop. Na een optreden in de AVRO televisietalentenjacht "Nieuwe Oogst" krijgt Liesbeth haar eerste kans in de "Rob de Nijs Show" en daarna gaat het snel met haar carričre. In een indrukwekkende loopbaan zijn ontmoetingen altijd cruciaal geweest. Allereerst was daar natuurlijk de ontmoeting met het multitalent Ramses Shaffy. Ramses en Liesbeth werkten vanaf 1964 samen in het inmiddels klassiek geworden theaterprogramma "Shaffy Chantant". Ze hebben een band opgebouwd die een leven lang stand houdt. Shaffy Chantant werd een groot succes. Na dit succes en het winnen van de Europabeker voor Zangvoordracht in 1965 in Knokke, ging Liesbeth List zich volledig storten op haar zangcarričre. In 1967, een jaar na haar platendebuut, kreeg Liesbeth List het verzoek van Mikis Theodorakis of zij zijn 'Mauthausencyclus' wilde zingen, een Liederencyclus die gaat over de jodenvervolging in de tweede wereldoorlog. De critici zaten hier echter niet op te wachten. Want wat moest 'een ongeëngageerd zangeresje' met dat repertoire? En wie bedacht het om '25 jaar na dato nog steeds over de oorlog te zingen?' De plaat Liesbeth List zingt Theodorakis werd een enorm succes en behaalde de platinastatus. Goud was er ook voor haar LP "Liesbeth List zingt Jacques Brel". Haar platenmaatschappij Phonogram zag het niet zitten dat Liesbeth nummers van Jacques Brel zou gaan zingen. Men zei: 'er is er maar een die Brel mag zingen en dat is Brel zelf'. Na te dreigen weg te gaan bij Phonogram, werd er toestemming gegeven. De plaat werd een succes en Jacques Brel kwam persoonlijk de gouden plaat uitreiken. Vanaf 1969, het moment dat Liesbeth List met haar door Bob Rooyens geregisseerde televisieshow de persprijs won op het prestigieuze Gouden Roos Festival in Montreux, trok ze geregeld voor werk naar het buitenland. Halverwege de jaren zeventig werden haar activiteiten sterk internationaal gericht. Ze werkte samen met grote namen als Charles Aznavour, Rod McKuen en Gilbert Bécaud. In Nederland verliep de carričre van Liesbeth List nog steeds behoorlijk vlekkeloos. De ene plaat volgde de andere op, ze had jaarlijks minstens 2 personality shows en ze acteerde in diverse televisieproducties en films. Ook was ze volop te zien in het theater. Het succes kwam van alle kanten. Daarna werd het tijd om de aandacht te verschuiven naar het thuisfront. Liesbeth List en haar man Robert Braaksma waren in blijde verwachting. Op 41-jarige leeftijd beviel de zangeres van dochter Elisah. In 1988 stond List weer in het theater met het programma "List NU". Een programma met een breed repertoire. Twee jaar later werd dezelfde opzet gekozen voor het theaterprogramma "List & Omstreken". Ze haalde met deze shows helaas maar half volle zalen en de kritieken waren op zijn zachts gezegd niet mals. Dit betekende dat ze zichzelf geen groot orkest meer kon veroorloven, maar optrad met een pianist. List wilde haar carričre beëindigen, ze dacht haar beste tijd gehad te hebben en had er vrede mee. Maar toen kwam ze in contact met Frank Boeijen. De zanger/tekstschrijver/componist liet weten het een enorme eer te vinden om met Liesbeth samen te werken. Na 12 jaar geen plaat meer gemaakt te hebben, kwam haar eerste cd uit met de titel "List". Frank Boeijen produceerde het album. Op de cd kwamen nummers van hemzelf, Henk Hofstede, Maarten Peters en Stef Bos. List in een popjasje mocht er zijn. Bas Heijne stak in een column in het NRC Handelsblad de loftrompet over zoveel moois van de zangeres. Daarmee gaf hij Liesbeth List haar zelfvertrouwen volledig terug. Ook ontving ze voor deze CD een Edison. Na de cd "List" produceerde Boeijen ook nog haar cd "Noach". "Vergezicht" is de titel van de daarna verschenen cd, geproduceerd door Harre Slok. In 1999 benaderde Albert Verlinde haar om de rol te spelen van Edith Piaf in de musical Piaf. Volgens Verlinde was er in Nederland maar één persoon die Piaf zou kunnen spelen en dat was Liesbeth List. List die nooit zoveel gehad had met Piaf, zij meteen ja tegen het aanbod. Na de premičre werd ze in het hele land geroemd. Niet alleen als zangeres, maar ook als actrice. In 2000 ontving Liesbeth List als eerste artiest de John Kraaijkamp Musical Award voor de beste vrouwelijke hoofdrol. Uiteindelijk bekeken 110.000 bezoekers de productie. In 2001-2002 stond Liesbeth in de theaters met het jubileumprogramma "Van Shaffy tot Piaf", waarin zij terugblikte op haar 35-jarige carričre. Hierin bracht zij een ode aan haar vijf helden: Frank Boeijen, Jacques Brel, Edith Piaf, Ramses Shaffy en Mikis Theodorakis. Op 4 november 2002 wordt Liesbeth List Koninklijk onderscheiden als "Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw". In Theater Carré ontvangt ze deze hoge onderscheiding uit handen van Minister van Cultuur, Cees van Leeuwen. Van Shaffy tot Piaf was in 2004 opnieuw in de theaters van Nederland en België te zien en zelfs Ramses Shaffy, die jarenlang niet meer optrad, verzorgde enkele gastoptredens. In 2005 stond Liesbeth op de planken met Albert Verlinde, Bastiaan Ragas, Beau van Erven Dorens en Antonie Kamerling in het programma 'Dichter bij Liesbeth'. Na de premiere van deze show, op 3 oktober 2005, werd Liesbeth door de Ambassadeur van Frankrijk benoemd tot "Chevalier de la Légion d'Honneur" (Officier in het Legioen van Eer). Eerder werden onder andere Charles Aznavour, Steven Spielberg, schrijfster Hella Haasse en schilder Karel Appel in deze orde benoemd. In 2006 was ze de eerste diva van het 'Carré Vedetten Gala'. Het concert werd vastgelegd op zowel CD als DVD. Ook verschijnt in dat jaar de documentaire "Heb me lief" van Deborah van Dam over het leven van Liesbeth. De documentaire werd op televisie bekeken door 587.000 mensen en gewaardeerd met een 8. In België stond Liesbeth in 2006 in de theaters met het programma 'Kleinkunsteiland - uit liefde en respect' en met de voorstelling 'Liesbeth intiem' met Alex Verburg en Ton Snijders. In het seizoen 2008/2009 kruipt Liesbeth opnieuw in de huid van Edith Piaf in 'Piaf - de musical'. 2008 was een goed jaar voor Liesbeth. Naast Piaf was er in maart een grote Hommage aan Liesbeth List in de Meervaart in Amsterdam en verscheen in september het boek "Ik heb je lief". Het boek bevat liedteksten, persoonlijke notities en diverse fotos. In november is er de langverwachte release van de prachtige DVD box "Heb het leven lief" - een overzicht van ruim veertig jaar Liesbeth List. 5 DVD's met 8 televisieshows, 3 films en 67 fragmenten uit binnen- en buitenlandse tv-shows. De box is aangevuld met een schitterend fotoboek. Op 8 juni 2009 ontvangt Liesbeth voor de tweede keer de Musical Award voor beste actrice voor haar rol in "Piaf de musical". Fragment uit het jury rapport: "Als Liesbeth List de liederen van Piaf zingt, dan imiteert zij niet. In tegendeel. Het knappe is dat zij interpreteert. De zangeres Liesbeth List stapt met haar eigen, veelzijdige talent in een legende, het fenomeen Piaf. Juist daardoor zit zij de Franse vedette zo dicht op de huid, dat Liesbeth plaats maakt voor Edith. De gezichtsuitdrukking, de houding van de handen, haar manier van lopen en haar sensationeel treffende stemgebruik bezorgen de zaal kippenvel. Keer op keer". De musical "Piaf" is een groot succes en er volgt een allerlaatste verlenging van augustus t/m november. In november 2009 komt eindelijk haar langverwachte nieuwe CD (Verloren en gewonnen) uit. Op 1 december overlijdt Liesbeth haar vriend, soulmate en ontdekker Ramses Shaffy (1933-2009). 2010 is een zeer speciaal jaar voor Liesbeth. Op 2 juli wordt Líla geboren, haar eerste kleinkind van dochter Elisah en haar man Marc. "Dit is het mooiste geschenk dat iemand mij had kunnen geven. Ze is zo mooi! Dat zegt natuurlijk iedereen die een (klein)kind heeft gekregen, maar als ik zeg "Mijn God, wat een mooie baby is dat!", dan mag je aannemen dat het echt zo is."In augustus verschijnt de heruitgave van "Het voorlopige leven van Liesbeth List (2001), geschreven door Alex Verburg, onder de titel "Intiem - de herinneringen van Liesbeth List." Het boek is aangevuld, heeft meer foto's, een uitgebreide discografie en bevat een cd met opnames van de voorstelling "Liesbeth List Intiem". Het theater seizoen 2010-2011 staat in het teken van de voorstelling "LIesbeth List Intiem", waarmee Liesbeth samen met haar pianist Ton Snijders en biograaf Alex Verburg door het hele land trekt.
Huwelijk/relatie Huwelijks ID nr. 1 (19059) met:  Robert Bauke Braaksma [I63200], zoon van Bauke Braaksma en Mary Messenger.Geboren 15 aug 1949 Leeuwarden, overleden 17 apr 2014 Amsterdam hartaanval, leeftijd 64 jaar. Beroep: restauranteigenaar
Kind:
1.
Elisah Braaksma [I63203]Geboren ± 1982, leeftijd ongeveer 42 jaar | |||