|
|
|||
 Jannigje Veen [I70837], dochter van Cornelis Veen en Maaike Sterk.Geboren 29 mrt 1878 Leerdam, bron: , eigen code: 36, overleden ± 1948, leeftijd ongeveer 70 jaar
Gehuwd 25 nov 1908 Leerdam, leeftijd 30 jaar, bron: , eigen code: 53 (ongeveer 40 jaar gehuwd) Huwelijks ID nr. 2 (21320) met:  Peter Hendrik van Meijgaard [I70836], leeftijd bij huwelijk 24 jaar, zoon van Hendrik van Meijgaard en Neeltje Kuijt.Geboren 17 dec 1883 's-Gravenhage, overleden 24 okt 1953 Voorburg, leeftijd 69 jaar
Kind:
1.
Cornelia "Connie" van Meijgaard [I70835]Alias: Connie Stewart, eigen code: BN, geboren 05 sep 1913 Wijhe, overleden 22 aug 2010 Amsterdam, leeftijd 96 jaar, begraven Amsterdam De Nieuwe Ooster. Beroep: zangeres / actrice / cabaretičre / musicalster. Woonplaats: Amsterdam Stuart groeide op in Den Haag in de buurt van het Vredespaleis. Ze volgde een opleiding aan de meisjes-HBS Bleyenburg. Tijdens deze periode gebruikte ze de achternaam Stuart en werd haar de bijnaam "Puck" gegeven. Ze begon haar artiestenloopbaan als chansonničre en trad onder andere op met de band van Freddy Johnson. Ze deed haar eerste radio-optreden op 25 juli 1939. De stem van Stuart vertoonde grote overeenkomsten met die van de Franse chansonničre Jacqueline François. In de Tweede Wereldoorlog ontmoette ze Wim Sonneveld, met wie ze vanaf 1943 ging optreden op de radio.[1] Stuart is een der eersten in Nederland die ruim vijftig jaar later er openlijk voor uitkwam met het hele gezelschap lid van de Kultuurkamer te zijn geweest "want er moest toch brood op de plank zijn?". Ook in de jaren 50 bleef ze prominent lid van zijn gezelschap. Ze was in die tijd gehuwd met Henri Hofman, met wie ze twee zoons had. Ze scheidde van hem om in 1957 te huwen met de acht jaar jongere Joop Doderer, met wie zij wekelijks samenspeelde in het radiohoorspel Koek & ei. In 1966 had zij veel succes met het lied "Wat voor weer zou het zijn in Den Haag?" dat zelfs op single werd uitgebracht. Haar acteerkwaliteiten, ontwikkeld bij Sonneveld, kwamen pas goed tot hun recht in de musicals die Annie M.G. Schmidt en Harry Bannink voor haar schreven. "Heerlijk duurt het langst" was in 1965 direct een ongekend succes met onder meer het klassieke lied Het is over waarin een vrouw mijmert over haar minder dan perfecte huwelijk. Later volgden nog talrijke andere musicals, zoals "Wat een planeet", "Met man en muis", "En nu naar bed", "Madam" en "De dader heeft het gedaan" (1983). In 1985 zette ze een punt achter haar carričre met De Stuart Story, waarin ze oude nummers bracht. In 2013 (honderd jaar na haar geboorte) is de Musical Award voor Beste Vrouwelijke Hoofdrol in een Grote Musical vernoemd naar Conny Stuart. | |||