Geboren ‎12 dec 1894 Amsterdam‎

Geboren ‎23 dec 1875 Woerden, overleden ‎22 nov 1934 Volendam‎, 58 jaar. Beroep: caféhouder. Woonplaats: ‎na 1913 Haven Volendam
De Krim
De familie van den Hogen was in Volendam een jonge familie. Pauw van de n Hogen kwam uit de omgeving van Woerden en was van boerenkomaf.
Hij was machinist op het trammetje van de Noord- en Zuid-Hollandse tramm aatschappij en reed in die functie ook het Rondje Volendam-Amsterdam.
In 1913 waagde hij vanuit Edam de stap naar het kasteleinsschap in Volen dam: hij kocht het verwaarloosde café De Krim aan de Haven. Dat café dat eerde van zo ongeveer 1855. De naam lijkt geïnspireerd op de bloedige Kr imoorlog van 1854-1856, waarin Florence Nightingale het symbool van mens lievende verpleging werd.
Maar niets is minder waar. Het was de naam van het dorp waar kastelein T oon de Poep Sprokholt (1822), was opgegroeid, een dorp gelegen tussen Ko evorden en Slagharen. Toon was als knecht op een turfschip naar Volenda m gekomen en was daar in 1851 Trijntje Stavenuiter (1827) tegengekomen : samen kregen zij een dochter Mietje, die wel trouwde maar geen kindere n kreeg. Mie van Pauw de Boer was naar haar vernoemd.

De lichtjes van Amsterdam

Pauw van den Hogen verbouwde de boel, zette zijn naam op de voorgevel e n trok er met zijn gezin in. Nadat zijn vrouw bij het derde kindje was g estorven, hertrouwde hij met de twintig jaar jongere Anne Bouwman uit Am sterdam.

Anne was voor de gezelligheid meegegaan met een vriendin die wel wilde k ennismaken met de jonge weduwnaar. Pauw zag haar en was meteen van de ra ils en zo kon het gebeuren dat niet de vriendin, maar Anne áan hem blee f hangen'.

De overgang van het haar zo vertrouwde Amsterdam naar Volendam was groot . Dat voelde ze sterk, toen de pastoor Jan van der Weiden haar 'heidense ' kersboom probeerde te verbieden, en nog sterker toen hij haar op een h oogtijdag in een volle kerk de communie weigerde: haar decolleté vond hi j te laag uitgesneden. Maar ze was een sterke persoonlijkheid en redde h et, met Pauw met wie ze nog zeven kinderen kreeg, en met het Volendam va n Van der Weiden. Wel was haar heimwee af en toe zo groot, dat ze 's avo nds het Havendijkje opging om met betraande ogen even naar de lichtjes v an Amsterdam te kijken.
Toen Pauw in 1934 overleed zette Anne met haar personeel, de Kuup, Jan v an Lijst en Aal van Kappie, en met haar oudste kinderen de zaak energie k voort.
Ze dwong er bewondering mee af. Daarom én om haar karakteristieke lakoni eke manier van uitdrukken werd Anne een geziene en geciteerde vrouw in h et dorp. Als wij als kinderen om iets zeurden, werd het definitieve 'nee ' van mijn moeder vaak begeleid door een An me kont, zou Anne van Pauw z eggen'.