man Willem van Geelkerken‏‎ #73368‎, zoon van Cornelis "Kees" van Geelkerken en Johanna Klein‏.
Geboren ‎07 dec 1878 Utrecht, overleden ‎21 feb 1946 Zeist‎, 67 jaar. Beroep: spoorwegamtenaar / kaashandelaar / directeur van de arbeidsbeurs te Zeis t. Woonplaats: , Molenbeek (BelgiĆ«).
in 1904 Utrecht

Gehuwd ‎22 nov 1900 Utrecht (45 jaar gehuwd)
Huwelijks ID nr. 2 (22145)

met:

woman Maria Johanna Lakerveld‏‎ #73369‎, dochter van Jan Cornelis Lakerveld en Lijdia van den Hengel‏.
Alias: Maria Joanna, geboren ‎12 nov 1879 Leeuwarden, overleden ‎18 okt 1966 Zeist‎, 86 jaar

Kind:

1.
man Cornelis "Kees" van Geelkerken‏‎ #73367‎
Eigen code: NSB, geboren ‎19 mrt 1901 Sint-Jans Molenbeek (BelgiĆ«), overleden ‎29 mrt 1976 Ede‎, 75 jaar, begraven ‎ Lunteren. Beroep: politicus. Woonplaats: Lunteren
Nederlands nationaalsocialistisch politicus en collaborateur.

Hij werd geboren in Molenbeek, waar zijn vader Willem werkte voor een Ne derlandse kaashandel.
In 1904 vond deze een betrekking bij een Nederlandse spoorwegmaatschappi j en verhuisde hij met zijn gezin naar Utrecht.

Van Geelkerken was in 1931 een van de oprichters van de NSB. Samen met A nton Mussert leidde hij de partij in de jaren dertig en vervolgens gedur ende de Duitse bezetting tijdens de Tweede Wereldoorlog. Aanvankelijk se cretaris werd 'stamboeknummer 2' in 1937 plaatsvervangend leider. Ook wa s hij geruime tijd leider van de jongerenbeweging, de Nationale Jeugdsto rm.

In tegenstelling tot de stroeve Mussert was Van Geelkerken een joviale m an, die gemakkelijk mensen voor zich innam. Hij hield vele drukbezocht e spreekbeurten in het land waarin hij het Nederlandse publiek graag her innerde aan de tijd van de grote zeehelden en de vaderlandse vrijheidsst rijd. Zo riep hij op 27 mei 1933 met gestrekte arm Houzee tot zijn publi ek, dat de groet van Tromp en De Ruyter direct beantwoordde. Daarmee wa s de Nederlandse tegenhanger van het Duitse Sieg Heil geboren. Van de aa nstekelijke toespraken van Van Geelkerken werden tijdens de oorlog in ee n aantal Polygoonjournaals filmopnamen vertoond.

De regering kondigde een verbod af voor ambtenaren om lid te zijn van d e NSB, waarna Van Geelkerken ontslag nam bij de provinciale waterstaat v an Utrecht. De Gereformeerde Kerk sloot hem en zijn vrouw uit van het Av ondmaal. Maar zijn grootste grief was zijn internering op 10 mei 1940, t oen de Duitsers Nederland binnenvielen.

Het duo Mussert en Van Geelkerken moest om de gunst van de Duitse bezett ers strijden met Meinoud Rost van Tonningen, die veel radicaler was. Wil den de eersten een 'Groot-Nederland' aan Duitse zijde, Rost van Tonninge n was voorstander van de 'Groot-Germaanse gedachte'. Seyss-Inquart en Ra uter speelden de NSB'ers handig tegen elkaar uit. Daardoor radicaliseerd en Mussert en vooral Van Geelkerken snel.

Van Geelkerken hield zich vooral bezig met de interne organisatie van d e partij en met politiezaken. Ook was hij inspecteur-generaal van de par amilitaire Landwacht.

In tegenstelling tot Mussert mocht Van Geelkerken graag riant leven en M ussert moest vaak tot zijn ergernis bijspringen. Aan de andere kant erge rde Van Geelkerken zich aan Musserts kritiek op zijn uitgaven en zijn bu itenechtelijke affaires. In 1944 kwam het tot een woordenwisseling met M ussert waarna de verhouding nooit meer volledig werd hersteld.

Na de oorlog werd hij gearresteerd. Toen zijn zaak in 1951 eindelijk voo r de rechter kwam, was de bijzondere rechtspleging bijna aan haar einde . Het landverraad van Van Geelkerken was overduidelijk, maar betrokkenhe id bij de deportatie van Joden of andere flagrante oorlogsmisdaden was n iet gebleken. Verder pleitten berouw en terugkeer naar de Gereformeerd e Kerk in zijn voordeel. Hij kreeg een levenslange gevangenisstraf, di e later werd omgezet naar twintig jaar. In 1959 kwam hij op vrije voeten , waarna hij tot zijn pensionering in de farmaceutische industrie gewerk t heeft.