|
|
|||
 Franziska "Fanny" Kranbürger [I58678]Geboren 12 dec 1885, overleden 13 jan 1976 Rupolding (Duitsland), leeftijd 90 jaar
Huwelijk/relatie met:  Otto Wilhelm Friedrich "Fritz" Braun [I58679], zoon van Philip Braun en Christina Heyser.Geboren 17 sep 1879, overleden 22 jan 1964, leeftijd 84 jaar
Kind:
1.
Eva Anna Paula Braun [I58677]Geboren 06 feb 1912 Munchen, overleden 30 apr 1945 Berlijn Zelfmoord door een gifcapsule in te nemen., leeftijd 33 jaar Eva Braun studeerde aan het Katholiek Lyceum in München. Ze was een gemiddelde student en had een zekere aanleg voor sport: skiën, klimmen en dansen. Ze volgde nog één jaar een handelsopleiding in een klooster in Simbach am Inn. Hierna werkte ze een korte tijd op kantoor. Voor ze Adolf Hitler ontmoette, werkte ze in de fotostudio van Heinrich Hoffmann, een goede vriend van Hitler. Ze ontmoette Hitler in 1929, toen ze een assistente was van Hitlers fotograaf Heinrich Hoffmann. Aan haar zus omschreef ze hem als "een heer van zekere leeftijd met een grappige snor en een hoed". Ze was stapelgek op hem en deed een liefdesbrief in zijn jaszak. Ze wilde meer aandacht, maar ze was niet zijn enige vriendin. Jaloers als ze was, schoot ze in 1932 zichzelf in haar hals. Haar zus Ilse vond haar bloedend op de grond. Dokters redden haar leven en vanaf dan besteedde Adolf meer aandacht aan haar. Dit kwam doordat zijn nichtje, Geli Raubal, een aantal jaren eerder zelfmoord had gepleegd nadat zij een tijd bij Hitler doorbracht. Hitler wilde niet dat het ene voorval met het andere in verband gebracht werd; hij probeerde een schandaal te voorkomen. Braun ging in zijn flat in München wonen, als zijn minnares. Dit was tegen de wil van haar vader die niet in verband wilde worden gebracht met de politiek van Hitler. Doordat Hitler het druk had, kon hij weinig tijd besteden aan Eva. Het ging opnieuw niet goed met haar. In haar dagboek schreef ze hoe eenzaam ze zich in die tijd voelde. In 1935, drie jaar na haar eerste zelfmoordpoging, ondernam ze een nieuwe poging, nu met een overdosis slaappillen. Ze werd voor de tweede keer gered. Ze kreeg een villa in een buitenwijk van München en een auto met chauffeur. In 1936 trad ze toe tot Hitlers huishouden op de Berghof en werd ze zijn minnares. Ze verbleef vaak in München. Ze bezat ook nog een appartement in Berlijn, naar een ontwerp van Albert Speer. Eva hield veel van Hitler, maar was tegelijkertijd ook bang voor hem. Ze aanvaardde alles wat hij haar vroeg. Ze diende in haar kamer te wachten indien er bezoek was en mocht zich niet vertonen. Eva voelde zich hierdoor erg eenzaam. Ze kwam nauwelijks het huis uit en een publiekelijke vertoning met Hitler was helemaal uitgesloten. Hitler daarentegen had veel succes bij Duitse vrouwen. Indien hij zich samen met Eva zou vertonen, zou dit niet goed zijn voor zijn imago, populariteit en verkiezing. Af en toe hadden Eva en Hitler korte gesprekken. Maar dit kwam niet zo vaak voor. Eva leerde leven met een man die alle vormen van intimiteit ontweek. Hitler vond rust bij haar. Geleidelijk aan begon hij toch meer van Eva te houden. Bedienden van Hitler bevestigden dat hij geleidelijk aan meer naar Eva belde en haar zelfs brieven stuurde wanneer hij daarvoor de kans kreeg. Tijdens de oorlog verschenen ze vaker samen in het openbaar. Zo was Eva aanwezig op zijn verjaardag en mocht ze af en toe naar de recepties. Maar Hitler bleef echter streng voor haar. In haar dagboek beschreef ze hoe verdrietig en vernederd ze zich soms voelde door Hitler. Haar ouders keurden de relatie in eerste instantie af, maar bezochten later meerdere malen de buitenverblijven van Adolf en Eva. Voor het Duitse Volk was ze niet erg bekend. Hitler moest een onafhankelijk imago uitstralen. Braun leefde nogal teruggetrokken. Ze had geen politieke interesse en was ook geen lid van de NSDAP. Ze verbleef veelal op de Berghof waar ze zelf veel filmopnamen maakte. Ook reisde ze regelmatig binnen Europa, waarvan ook veel zelfgemaakte filmbeelden zijn teruggevonden. Vaak wordt ze gezien als onwetend, maar uit een brief aan haar zus blijkt dat Eva op de hoogte was van concentratiekampen en Jodenvervolging. Hitler was de liefde van haar leven, zo schreef ze in haar dagboek na het complot van 20 juli 1944: "Bij onze eerste ontmoeting zwoer ik je overal te volgen - zelfs in de dood. Jouw liefde is het enige waar ik voor leef." Hitler nam Braun op in zijn testament, ze zou jaarlijks 12.000 Duitse mark krijgen na zijn dood. Braun verbouwde het kleine huis van Hitler op de berg bij Obersalzberg, dat hij in 1933 gekocht had. Deze verbouwing begon in 1934 en werd voltooid in 1936. Aan het oorspronkelijke huisje werden een grote vleugel en een aantal bijgebouwen toegevoegd. Het hele gebied werd omheind en de resterende huizen op de berg werden gekocht door de NSDAP en met de grond gelijkgemaakt. Braun en de andere leden van Hitlers entourage werden afgesneden van de buitenwereld. Speer, Göring en Bormann lieten huizen bouwen binnen het complex. Hitlers dienaar, Heinz Linge, schreef in zijn memoires dat Hitler en Braun in de Berghof twee slaapkamers en twee badkamers hadden die onderling in verbinding stonden. Hitler eindigde de meeste avonden alleen met haar in zijn studeerkamer voor ze gingen slapen. Zij droeg een kamerjas en dronk wijn; Hitler dronk thee. Publiekelijk tonen van affectie of fysiek contact gebeurde niet, zelfs niet in de afgesloten wereld van de Berghof. Voor de regelmatige bezoekers nam Braun de rol van gastvrouw op zich, al hield ze zich niet bezig met huishoudelijke taken. Ze nodigde als enige regelmatig vrienden en familie uit om haar gezelschap te houden gedurende haar verblijf.Hitler was zeer aan haar gehecht en maakte zich zorgen wanneer ze ging sporten of te laat terugkwam om thee te drinken. Braun was dol op haar twee Schotse terriërs, Negus en Stasi genaamd en ze speelden mee in haar zelfgemaakte films van thuis. Ze hield ze meestal weg van Hitlers Duitse herder Blondi. | |||