Eigen code: BN, geboren ‎16 jul 1941 Amsterdam‎, 82 jaar. Beroep: politicus
Politicus en bestuurder voor de Volkspartij voor Vrijheid en Democrati e (VVD). Hij was partijleider van de VVD van 1971 tot 1982 en was vicepr emier en minister van Binnenlandse Zaken in het Kabinet-Van Agt I van 19 77 tot 1981.

Wiegel zat in Amsterdam op de openbare lagere Potgieterschool, vervolgen s van 1953 tot 1959 op het Gemeentelijk Gymnasium in Hilversum, waar hi j de B-richting volgde. Daarna studeerde hij van 1959 tot 1965 aan de Un iversiteit van Amsterdam enige maanden rechten en vervolgens politieke w etenschappen waarin hij zijn kandidaatsexamen behaalde. Hij was korte ti jd lid van het Amsterdams Studentencorps (A.S.C.) bij het pas opgericht e dispuutgenootschap E.N.E.R.G.I.A. met als dispuutsnaam Wammes.

Wiegel begon zijn politieke loopbaan als interim-penningmeester bij de G ooise JOVD, de jongerenorganisatie gelieerd aan de VVD, en stroomde binn en korte tijd door tot voorzitter van de afdeling 't Gooi. Na in 1965 la ndelijk voorzitter van de JOVD te zijn geworden, ging hij in 1967 voor d e VVD naar de Tweede Kamer. Zijn politieke mentor in die tijd was de bek ende VVD-senator Harm van Riel.

In 1971 bracht hij het tot voorman van de VVD en in 1972 was hij lijsttr ekker voor de partij tijdens de Tweede Kamerverkiezingen. Hij werd beken d als een vurig bestrijder van het kabinet-Den Uyl dat hij onder ander e verweet te veel geld uit te geven. Hij hield in de Tweede Kamer fell e redevoeringen tegen toenmalig PvdA-premier Joop den Uyl.

In het eerste kabinet-Van Agt was Wiegel minister van Binnenlandse Zake n en vice-premier. Als minister was Wiegel onder meer verantwoordelijk v oor wetten waarin zaken zoals het rechtstreeks kunnen kiezen van Nederla ndse leden van het Europees Parlement, het instellen van de Nationale om budsman en het verplicht stellen van een Gemeentelijk rampenplan werde n geregeld.

Na zijn periode als minister, en een korte tijd in de Tweede Kamer, vert rok Wiegel uit de landelijke politiek om per 16 juni 1982 commissaris va n de Koningin in de provincie Friesland te worden. Deze functie vervuld e hij 12 jaar. Hij kreeg de bijnamen Het orakel uit Ljouwert (of Leeuwar den) en De grote ijsmeester.

In 1986 weigerde Wiegel, onder druk van de Friese Staten, een tijdelijk e terugkeer naar Den Haag als minister van Binnenlandse Zaken in het eer ste kabinet Lubbers, na de plotselinge dood van Koos Rietkerk. Ook in 19 93 en 2002 heeft hij nog eens een rentree overwogen.

Nacht van Wiegel
Premier van de Nederlandse Antillen Boy Rozendal en Hans Wiegel tijden s een persconferentie op 26 januari 1978.President van Kameroen Ahmado u Babatoura Ahidjo en Hans Wiegel bij het Catshuis op 5 juli 1979.Van 19 95 tot 2000 was Wiegel lid van de Eerste Kamer. Hij was in de nacht va n 18 mei op 19 mei 1999 verantwoordelijk voor wat de Nacht van Wiegel i s gaan heten toen hij tegen een wetsvoorstel voor een correctief referen dum stemde (naar eigen zeggen zou op de achtergrond zijn vrouw hierin ee n beslissende invloed hebben gehad). Na een debat van 16 uur werd het o p 19 mei, 1:30 uur 's nachts, in stemming gebracht. Alhoewel vooraf doo r velen werd gedacht dat het voorstel voldoende stemmen zou halen, blee k de tegenstem van Wiegel de nekslag. Wiegel was de enige overgebleven s enator van vijf senatoren, die ook in 1997 tegen stemden en dreigden he t referendum te verwerpen, die tegenstemde. Dit leidde tot een korte kab inetscrisis van het tweede Paarse kabinet.

Onderscheidingen:
Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw (26 oktober 1981)
Commandeur in de Orde van Oranje-Nassau (28 april 1989)
Grootofficier in de Orde van Oranje-Nassau (20 januari 1994)
Schipper in Orde van de Sneker Pan (5 augustus 1994)
Erevoorzitter van de JOVD (27 februari 1999)

Geboren ‎± 1954, overleden ‎± 1980 auto ongeluk‎, ongeveer 26 jaar

Geboren ‎± 1951, overleden ‎± 2005 auto ongeval‎, ongeveer 54 jaar